SHIRI GURU GRANTH SAHIB JI HUKAMNAMA PAGE 477 BANI BHAGAT KABIR JI, RAAG AASSA

🌿💐💐💐🌿

🌿💐💐💐🌿

ਜੁੱਗੋ ਜੁੱਗ ਅਟੱਲ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ

ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮਨਾਮਾ, (ਅੰਗ- ੪੭੭)

ਬਾਣੀ - ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ

ਰਾਗ - ਆਸਾ 

🌿💐💐💐🌿

🌿💐💐💐🌿

ਆਸਾ ॥ 

ਜਬ ਲਗੁ ਤੇਲੁ ਦੀਵੇ ਮੁਖਿ ਬਾਤੀ ਤਬ ਸੂਝੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ ਤੇਲ ਜਲੇ ਬਾਤੀ ਠਹਰਾਨੀ ਸੂੰਨਾ ਮੰਦਰੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰੇ ਬਉਰੇ ਤੁਹਿ ਘਰੀ ਨ ਰਾਖੈ ਕੋਈ ॥ ਤੂੰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾ ਕੀ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕਹੁ ਕਾ ਕੋ ਕਵਨ ਪੁਰਖ ਕੀ ਜੋਈ ॥ ਘਟ ਫੂਟੇ ਕੋਊ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛੈ ਕਾਢਹੁ ਕਾਢਹੁ ਹੋਈ ॥੨॥ ਦੇਹੁਰੀ ਬੈਠੀ ਮਾਤਾ ਰੋਵੈ ਖਟੀਆ ਲੇ ਗਏ ਭਾਈ ॥ ਲਟ ਛਿਟਕਾਏ ਤਿਰੀਆ ਰੋਵੈ ਹੰਸੁ ਇਕੇਲਾ ਜਾਈ ॥੩॥ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਭੈ ਸਾਗਰ ਕੈ ਤਾਈ ॥ ਇਸੁ ਬੰਦੇ ਸਿਰਿ ਜੁਲਮੁ ਹੋਤ ਹੈ ਜਮੁ ਨਹੀ ਹਟੈ ਗੁਸਾਈ ॥੪॥੯॥

🌿💐💐💐🌿

ਵਿਆਖਿਆ :-

ਜਿਵੇਂ ਜਦ ਤਕ ਦੀਵੇ ਵਿਚ ਤੇਲ ਹੈ, ਤੇ ਦੀਵੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਵੱਟੀ ਹੈ, ਤਦ ਤਕ ਘਰ ਵਿਚ ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਤੇਲ ਸੜ ਜਾਏ, ਵੱਟੀ ਬੁੱਝ ਜਾਏ, ਤਾਂ ਘਰ ਸੁੰਞਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਿਵੇਂ, ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਜਦ ਤਕ ਸੁਆਸ ਹਨ ਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾਇਮ ਹੈ, ਤਦ ਤਕ ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ‘ਆਪਣੀ’ ਜਾਪਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸੁਆਸ ਮੁੱਕ ਜਾਣ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਜੋਤ ਬੁੱਝ ਜਾਣ ਤੇ ਇਹ ਸਰੀਰ ਇਕੱਲਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥ 

ਉਸ ਵੇਲੇ #ਹੇ_ਕਮਲੇ ! ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਕ ਘੜੀ ਭੀ ਘਰ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ। ਸੋ, ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪ, ਉਹੀ ਸਾਥ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ॥ 

ਇੱਥੇ ਦੱਸੋ, ਕਿਸ ਦੀ ਮਾਂ ? ਕਿਸ ਦਾ ਪਿਉ ? ਤੇ ਕਿਸ ਦੀ ਵਹੁਟੀ ? ਜਦੋਂ ਸਰੀਰ-ਰੂਪ ਭਾਂਡਾ ਭੱਜਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਇਸ ਦੀ ਵਾਤ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਦਾ, ਤਦੋਂ ਇਹੀ ਪਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਭਾਵ, ਹਰ ਪਾਸਿਓਂ ਇਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਛੇਤੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ ॥੨॥ 

ਘਰ ਦੀ ਦਲੀਜ਼ ਤੇ ਬੈਠੀ ਮਾਂ ਰੋਂਦੀ ਹੈ, ਤੇ ਭਰਾ ਮੰਜਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮਸਾਣਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੇਸ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਵਹੁਟੀ ਪਈ ਰੋਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਜੀਵਾਤਮਾ ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੩॥ 

#ਕਬੀਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ- ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ ! ਇਸ ਡਰਾਉਣੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਬਾਬਤ ਸੁਣੋ ਭਾਵ, ਆਖ਼ਰ ਸਿੱਟਾ ਇਹ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ || ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ‘ਆਪਣਾ’ ਸਮਝਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸਾਥ ਟੁੱਟ ਜਾਣ ਤੇ, ਇਕੱਲੇ ਇਸ ਜੀਵ ਉੱਤੇ ਇਸ ਦੇ ਕੀਤੇ ਵਿਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਮੁਸੀਬਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਮ ਦਾ ਡਰ ਸਿਰੋਂ ਟਲਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ॥੪॥੯॥

🌿💐💐💐🌿

🌿💐💐💐🌿

आसा ॥ 

जब लगु तेलु दीवे मुखि बाती तब सूझै सभु कोई ॥ तेल जले बाती ठहरानी सूंना मंदरु होई ॥१॥

🌷🍁🍁🍁🌷

मुखि = मुंह में, 

बाती = दीए की बत्ती, 

सूझै = नजर आता ठहरानी = खड़ी हो गई, सूख गई, बुझ गई,

मंदरु = घर,

🍃🌾🌾🌾🍃

अर्थ: जैसे जब तक दीपक में तेल है, और दीए के मुंह में बाती है, तब तक घर में हरेक चीज नजर आती है। तेल जल जाए, बाती बुझ जाए, तो घर सूना हो जाता है वैसे ही, शरीर में जब तक श्वास हैं तो जिंदगी कायम है, तब तक हरेक चीज ‘अपनी’ प्रतीत होती है, पर श्वास खत्म हो जाएं और जिंदगी की ज्योति बुझ जाए तो ये शरीर अकेला रह जाता है।१।

🌿💐💐💐🌿

रे बउरे तुहि घरी न राखै कोई ॥ तूं राम नामु जपि सोई ॥१॥ रहाउ॥

🌷🍁🍁🍁🌷

रे बउरे = हे पागल जीव ! 

तुहि = तुझे,

सोई = सार लेने वाला, सच्चा साथी,

🍃🌾🌾🌾🍃

अर्थ: उस वक्त हे पागल ! तुझे किसी ने एक घड़ी भी घर में रहने नहीं देना । सो, #प्रभू का नाम जप, वही साथ निभाने वाला है।१। रहाउ।

🌿💐💐💐🌿

का की मात पिता कहु का को कवन पुरख की जोई ॥ घट फूटे कोऊ बात न पूछै काढहु काढहु होई ॥२॥

🌷🍁🍁🍁🌷

का की = किस की ? 

जोई = पत्नी, 

घट = शरीर, 

फूटे = टूट जाने पर,

🍃🌾🌾🌾🍃

अर्थ: यहाँ बताओ, किस की माँ ? किस का पिता ? और किस की पत्नी ? जब शरीर-रूप बर्तन टूटता है, कोई इसकी बात नहीं पूछता, तब यही पड़ा होता है भाव, हर तरफ से यही आवाज आती है इसको जल्दी बाहर निकालो।२।

🌿💐💐💐🌿

देहुरी बैठी माता रोवै खटीआ ले गए भाई ॥ लट छिटकाए तिरीआ रोवै हंसु इकेला जाई ॥३॥

🌷🍁🍁🍁🌷

देहुरी = दहलीज़,

खटीआ = चारपाई,

लट छिटकाए = सिर के बाल बिखरा के,

तिरीआ = पत्नी,

हंसु = जीवात्मा,

🍃🌾🌾🌾🍃

अर्थ: घर की दहलीज़ पर बैठी माँ रोती है, चारपाई उठा के भाई शमशान को ले जाते हैं। लटें बिखरा के पत्नी पड़ी रोती है, पर जीवात्मा अकेले ही जाती है।३।

🌿💐💐💐🌿

कहत कबीर सुनहु रे संतहु भै सागर कै ताई ॥ इसु बंदे सिरि जुलमु होत है जमु नही हटै गुसाई ॥४॥९॥

🌷🍁🍁🍁🌷

भै सागरु = भय से भरा संसार समुंदर,

कै ताई = की बाबत, के बारे,

गुसाई = हे संत जी,

🍃🌾🌾🌾🍃

अर्थ: #कबीर कहता है: हे संत जनो ! इस डरावने समुंदर के बारे में सुनो भाव, आखिर नतीजा ये निकलता है कि जिनको ‘अपना’ समझता रहा था, उनसे साथ टूट जाने पर, अकेले इस जीव पर इसके किए विकर्मों के अनुसार मुसीबत आती है, यम का डर सिर से टलता नहीं है।४।९।

🌿💐💐💐🌿

🌿💐💐💐🌿

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖ਼ਾਲਸਾ !!

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹਿ !!

🌷🍁🍁🍁🌷

🍃🌾🌾🌾🍃