HUKAMNAMA, SHIRI GURU GRANTH SAHIB JI, PAGE 784, BANI GURU ARJAN DEV JI, RAAG SUHI,

19/04/2024

🌹🌹🌹🌹🌹

ਜੁੱਗੋ ਜੁੱਗ ਅਟੱਲ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ

ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮਨਾਮਾ, 

(ਅੰਗ- ੭੮੪)

ਬਾਣੀ - ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ, 

ਰਾਗ - ਸੂਹੀ

🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ 

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ 

ਮਿਠ ਬੋਲੜਾ ਜੀ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਸੁਆਮੀ ਮੋਰਾ ॥ ਹਉ ਸੰਮਲਿ ਥਕੀ ਜੀ ਓਹੁ ਕਦੇ ਨ ਬੋਲੈ ਕਉਰਾ ॥ ਕਉੜਾ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਨੈ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨੈ ਅਉਗਣੁ ਕੋ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ॥ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨੁ ਹਰਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਏ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਲੇ ॥ ਘਟ ਘਟ ਵਾਸੀ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਨੇਰੈ ਹੀ ਤੇ ਨੇਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਦਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ ॥੧॥ ਹਉ ਬਿਸਮੁ ਭਈ ਜੀ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਅਪਾਰਾ ॥ ਮੇਰਾ ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਹਉ ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਗ ਛਾਰਾ ॥ ਪ੍ਰਭ ਪੇਖਤ ਜੀਵਾ ਠੰਢੀ ਥੀਵਾ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਮਧਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿਆ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਈ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਜਪਿ ਸਾਗਰੁ ਤਰਿਆ ਭਵਜਲ ਉਤਰੇ ਪਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥੨॥ ਹਉ ਨਿਮਖ ਨ ਛੋਡਾ ਜੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰੋ ॥ ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕਹਿਆ ਜੀ ਸਾਚਾ ਅਗਮ ਬੀਚਾਰੋ ॥ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਦੀਨਾ ਤਾ ਨਾਮੁ ਲੀਨਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖ ਨਾਠੇ ॥ ਸਹਜ ਸੂਖ ਆਨੰਦ ਘਨੇਰੇ ਹਉਮੈ ਬਿਨਠੀ ਗਾਠੇ ॥ ਸਭ ਕੈ ਮਧਿ ਸਭ ਹੂ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਰਾਗ ਦੋਖ ਤੇ ਨਿਆਰੋ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਗੋਬਿੰਦ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਨਹਿ ਸਧਾਰੋ ॥੩॥ ਮੈ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਜੀ ਹਰਿ ਨਿਹਚਲੁ ਸੁ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ॥ ਸਭਿ ਅਧ੍ਰੁਵ ਡਿਠੇ ਜੀਉ ਤਾ ਚਰਨ ਕਮਲ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਹਉ ਤਿਸ ਕੀ ਦਾਸੀ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥ ਧਰਮ ਅਰਥ ਕਾਮ ਸਭਿ ਪੂਰਨ ਮਨਿ ਚਿੰਦੀ ਇਛ ਪੁਜਾਏ ॥ ਸ੍ਰੁਤਿ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ਕਰਤੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਨਿ ਜਨ ਧਿਆਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਰਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਸੁਆਮੀ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ॥੪॥੧॥੧੧॥ 

🌹🌹🌹🌹🌹

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

ਅਰਥ: 

#ਹੇ_ਭਾਈ ! ਮੇਰਾ #ਮਾਲਕ_ਪ੍ਰਭੂ ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਪਿਆਰਾ ਮਿੱਤਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਚੇਤੇ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਥੱਕ ਗਈ ਹਾਂ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਕਦੇ ਕੌੜਾ ਬੋਲ ਬੋਲਿਆ ਯਾਦ ਆ ਜਾਏ, ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਭੀ ਕੌੜਾ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ। #ਹੇ_ਭਾਈ ! ਉਹ ਸਾਰੇ ਗੁਣਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਭਗਵਾਨ ਕੌੜਾ ਖਰਵਾ ਬੋਲਣਾ ਜਾਣਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ,ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਭੀ ਔਗੁਣ ਚੇਤੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ। ਉਹ ਵਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ-ਇਹ ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਢ-ਕਦੀਮਾਂ ਦਾ ਸੁਭਾਉ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੀ ਭੀ ਕੀਤੀ ਘਾਲ-ਕਮਾਈ ਨੂੰ ਰਤਾ ਭਰ ਭੀ ਵਿਅਰਥ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਦੇਂਦਾ। ਹੇ_ਭਾਈ ! ਮੇਰਾ ਸੱਜਣ ਹਰੇਕ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਦੇ ਅੱਤ ਨੇੜੇ ਵੱਸਦਾ ਹੈ। #ਦਾਸ_ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਉਸ ਦੀ ਸਰਨ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। #ਹੇ_ਭਾਈ ! ਮੇਰਾ ਸੱਜਣ #ਪ੍ਰਭੂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।੧।

#ਹੇ_ਭਾਈ ! ਉਸ ਬੇਅੰਤ ਹਰੀ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰ ਕੇ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਪਈ ਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਹੇ ਭਾਈ! ਉਹ ਮੇਰਾ ਸੋਹਣਾ ਮਾਲਕ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਹਾਂ। ਹੇ_ਭਾਈ ! #ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰਦਿਆਂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਜਿੰਦ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਸ਼ਾਂਤ-ਚਿੱਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ, ਉਸ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਗਤ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਉਹੀ ਸੀ, ਜਗਤ ਦੇ ਅਖ਼ੀਰ ਵਿਚ ਉਹੀ ਹੋਵੇਗਾ, ਹੁਣ ਇਸ ਵੇਲੇ ਭੀ ਉਹੀ ਹੈ। ਪਾਣੀ ਵਿਚ, ਧਰਤੀ ਵਿਚ, ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਉਹੀ ਵੱਸਦਾ ਹੈ। ਹੇ_ਭਾਈ ! ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਚਰਨਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰ ਕੇ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਜੀਵ ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। #ਹੇ_ਨਾਨਕ ! ਆਖ-#ਹੇ_ਪੂਰਨ_ਪਰਮੇਸਰ ! ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਸਰਨ ਆਇਆ ਹਾਂ, ਤੇਰੀ ਹਸਤੀ ਦਾ ਅੰਤ ਉਰਲਾ ਪਾਰਲਾ ਬੰਨਾ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਹੈ।੨।

#ਹੇ_ਭਾਈ ! #ਪ੍ਰੀਤਮ_ਹਰੀ ਅਸਾਂ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਜਿੰਦ ਦਾ ਆਸਰਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਅੱਖ ਝਮਕਣ ਜਿਤਨੇ ਸਮੇ ਲਈ ਭੀ ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਛੱਡਾਂਗਾ #ਗੁਰੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਪਹੁੰਚ #ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਬਾਰੇ ਇਹ ਅਟੱਲ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ ਹੈ।

#ਹੇ_ਭਾਈ ! #ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਜਦੋਂ #ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਨਾਮ ਦਾਤਿ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਹੀ #ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਮਰਨ ਤਕ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਦੀ ਗੰਢ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। #ਹੇ_ਨਾਨਕ ! #ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਭੀ ਹੈ, ਸਭ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਭੀ ਉਹ ਮੋਹ ਅਤੇ ਈਰਖਾ ਆਦਿਕ ਤੋਂ ਨਿਰਲੇਪ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਸੇਵਕ ਸਦਾ ਉਸ ਦੀ ਸਰਨ ਪਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ #ਪ੍ਰੀਤਮ_ਹਰੀ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਮਨ ਦਾ ਆਸਰਾ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।੩।

#ਹੇ_ਭਾਈ ! ਭਾਲ ਕਰਦਿਆਂ ਕਰਦਿਆਂ ਮੈਂ #ਹਰੀ_ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਉਹ ਟਿਕਾਣਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਭੀ ਡੋਲਦਾ ਨਹੀਂ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਜਗਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥ ਨਾਸਵੰਤ ਹਨ, ਤਦੋਂ ਮੈਂ #ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਮਨ ਜੋੜ ਲਿਆ। #ਹੇ_ਭਾਈ ! #ਪਰਮਾਤਮਾ ਕਦੇ ਨਾਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਦਾਸੀ ਬਣ ਗਈ ਹਾਂ, ਉਹ ਕਦੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪਦਾਰਥ ਧਰਮ ਅਰਥ ਕਾਮ ਆਦਿਕ ਸਾਰੇ ਹੀ ਉਸ #ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਉਹ #ਪ੍ਰਭੂ ਜੀਵ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਿਤਵੀ ਹੋਈ ਹਰੇਕ ਕਾਮਨਾ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ। #ਹੇ_ਭਾਈ ! ਢੇਰ ਪੁਰਾਤਨ ਸਮਿਆਂ ਤੋਂ ਹੀ ਪੁਰਾਣੇ ਧਰਮ-ਪੁਸਤਕ ਸਿਮ੍ਰਿਤੀਆਂ ਵੇਦ ਆਦਿਕ ਉਸ ਕਰਤਾਰ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੋਗ-ਸਾਧਨਾਂ ਵਿਚ ਪੁੱਗੇ ਹੋਏ ਜੋਗੀ, ਜੋਗ-ਸਾਧਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੋਗੀ, ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ੀ ਮੁਨੀ ਉਸੇ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। #ਹੇ_ਨਾਨਕ ! ਉਹ #ਮਾਲਕ_ਪ੍ਰਭੂ ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ, ਮਨੁੱਖ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ, ਉਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ।੪।੧।੧੧।

🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

रागु सूही महला ५ छंत 

ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

मिठ बोलड़ा जी हरि सजणु सुआमी मोरा ॥ हउ समलि थकी जी ओहु कदे न बोलै कउरा ॥ कउड़ा बोलि न जानै पूरन भगवानै अउगणु को न चितारे ॥ पतित पावनु हरि बिरदु सदाए इकु तिलु नही भंनै घाले ॥ घट घट वासी सरब निवासी नेरै ही ते नेरा ॥ नानक दासु सदा सरणागति हरि अम्रित सजणु मेरा ॥१॥

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

मिठ बोलड़ा = मीठे बोलों समंलि = याद कर कर के। कउरा = कड़वे बोल। 

चितारे = याद रखता। 

पतित पावनु = विकारियों को पवित्र करने वाला। 

बिरदु = मूल कदीमी स्वभाव। 

सदाए = कहलवाता है। 

तिलु = रक्ती भर भी। 

भंनै = तोड़ता, व्यर्थ जाने देता। 

घाले = की हुई मेहनत को। 

घट = शरीर। 

नेरै ही तें नेरा = बहुत ही नजदीक। 

सरणागति = शरण में आया रहता है। 

अंम्रित = आत्मिक जीवन देने वाला।

💫💫💫💫💫

अर्थ: हे भाई! मेरा मालिक-प्रभु मीठे बोलों वाला प्यारा मित्र है। मैं याद कर-कर के थक गई हूँ कि उसका कभी कोई कठोर कड़वा बोल याद आ जाए, पर वह कभी भी कड़वे बोल नहीं बोलता। हे भाई! वह सारे गुणों से भरपूर भगवान खरवे कड़वे बोलना जानता ही नहीं,क्योंकि वह हमारा कोई भी अवगुण याद ही नहीं रखता। वह विकारियों को पवित्र करने वाला है; ये उसका मूल कदीमी स्वभाव बताया जाता है, और वह किसी की भी की हुई मेहनत-कमाई को तिल भर भी व्यर्थ नहीं जाने देता।

हे भाई! मेरा सज्जन हरेक शरीर में बसता है, सब जीवों में बसता है, हरेक जीव के अत्यंत नजदीक बसता है दास नानक सदा उस की शरण पड़ा रहता है। हे भाई! मेरा सज्जन प्रभु आत्मिक जीवन देने वाला है।१।

🌹🌹🌹🌹🌹

हउ बिसमु भई जी हरि दरसनु देखि अपारा ॥ मेरा सुंदरु सुआमी जी हउ चरन कमल पग छारा ॥ प्रभ पेखत जीवा ठंढी थीवा तिसु जेवडु अवरु न कोई ॥ आदि अंति मधि प्रभु रविआ जलि थलि महीअलि सोई ॥ चरन कमल जपि सागरु तरिआ भवजल उतरे पारा ॥ नानक सरणि पूरन परमेसुर तेरा अंतु न पारावारा ॥२॥

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

बिसमु = विस्मय में, हैरान।अपारा दरसनु = बेअंत के दर्शन। 

चरन कमल पग छारा = कमल के फूल जैसे सुंदर चरणों की धूल। 

पेखत = देखते हुए। 

जीवा = जीऊँ, मैं आत्मिक जीवन हासिल कर लेती हूँ। थीवा = मैं हो जाती हूँ। 

तिसु जेवडु = उसके जितना बड़ा, उसके बराबर का। 

अंति = जगत के आखिर में। मधि = अब जगत के अस्तित्व के बीच। 

महीअलि = मही तलि, धरती पर, अंतरिक्ष में, आकाश में।भवजल = संसार समुंदर से। परमेसुर = हे परमेश्वर। पारावारा = पार+अवार, परला और इधर का किनारा।

💫💫💫💫💫

अर्थ: हे भाई! उस बेअंत हरि के दर्शन करके मैं हैरान हो रही हूँ। हे भाई! वह मेरा सुंदर मालिक है, मैं उसके सोहणे चरणों की धूल हूँ। हे भाई! प्रभु के दर्शन करते हुए मेरे अंदर जिंद पड़ जाती है, मैं शांत-चिक्त हो जाती हूँ, उसके बराबर का और कोई नहीं है। जगत के शुरू में वही था, जगत के आखिर में भी वही होगा, अब इस वक्त भी वही है। पानी में, धरती में, आकाश में वही बसता है।

हे भाई! उसके सुंदर चरणों का ध्यान धर के संसार-समुंदर तैरा जा सकता है, अनेक ही जीव संसार-समुंदर से पार लांघते आ रहे हैं। हे नानक! कह: हे पूर्ण परमेश्वर! मैं तेरी शरण आया हूँ, तेरी हस्ती का अंत, तेरा उरला-परला किनारा नहीं पाया जा सकता।२।

🌹🌹🌹🌹🌹

हउ निमख न छोडा जी हरि प्रीतम प्रान अधारो ॥ गुरि सतिगुर कहिआ जी साचा अगम बीचारो ॥ मिलि साधू दीना ता नामु लीना जनम मरण दुख नाठे ॥ सहज सूख आनंद घनेरे हउमै बिनठी गाठे ॥ सभ कै मधि सभ हू ते बाहरि राग दोख ते निआरो ॥ नानक दास गोबिंद सरणाई हरि प्रीतमु मनहि सधारो ॥३॥

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

निमख = निमेष आँख झपकने जितना समय। 

प्रान अधारो = प्राणों का आसरा, जिंद का आसरा। गुरि सतिगुर = सतिगुरु गुरु ने।

अगम बीचारो = अगम्य पहुँच से परे परमात्मा के बारे में विचार की बात।

दीना = गुरु के नाम की दाति दी।

लीना = जपा जा सकता है। 

नाठे = भाग जाते हैं। 

सहज सूख = आत्मिक अडोलता के सुख। 

बिनठी = नाश हो जाती है। 

गाठे = गाँठ।

कै मधि = के बीच। 

राग = मोह। 

निआरो = अलग, निर्लिप। 

दोख = ईष्या। 

मनहि सधारो = मन को आसरा देने वाला।

💫💫💫💫💫

अर्थ: हे भाई! प्रीतम हरि हम जीवों की जिंद का आसरा है, मैं आँख झपकने जितने समय के लिए भी उसकी याद को नहीं छोड़ूंगा - गुरु ने मुझे अगम्य पहुँच से परे परमात्मा से मिलाप के बारे में यह अटल विचार की बात बताई है। हे भाई! गुरु को मिल के जब गुरु के द्वारा नाम की दाति मिलती है, तब ही परमात्मा का नाम जपा जा सकता है, जो मनुष्य नाम जपता है, उसके जनम से ले के मरने तक के सारे दुख नाश हो जाते हैं, उसके अंदर आत्मिक अडोलता के अनेक सुख पैदा हो जाते हैं, उसके अंदर से अहंकार की गाँठ का विनाश हो जाता है।

हे नानक! परमात्मा सब जीवों के अंदर है, सबसे अलग भी है, सबके सबके अंदर होता हुआ भी वह मोह और ईष्या आदि से निर्लिप रहता है। उसके सेवक सदा उसकी शरण पड़े रहते हैं, वह प्रीतम हरि सब जीवों के मन का आसरा बना रहता है।३।

🌹🌹🌹🌹🌹

मै खोजत खोजत जी हरि निहचलु सु घरु पाइआ ॥ सभि अध्रुव डिठे जीउ ता चरन कमल चितु लाइआ ॥ प्रभु अबिनासी हउ तिस की दासी मरै न आवै जाए ॥ धरम अरथ काम सभि पूरन मनि चिंदी इछ पुजाए ॥ स्रुति सिम्रिति गुन गावहि करते सिध साधिक मुनि जन धिआइआ ॥ नानक सरनि क्रिपा निधि सुआमी वडभागी हरि हरि गाइआ ॥४॥१॥११॥

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

खोजत खोजत = तलाश करते करते। 

सु घरु = वह घर, वह ठिकाना। 

निहचलु = कभी नाश ना होने वाला। 

अध्रुव = अ+ ध्रुव, सदा ना टिके रहने वाले, नाशवान। 

चरन कमल = सुंदर चरणों में। 

न आवै जाए = ना पैदा होता है ना मरता है। 

पूरन = भरपूर, मौजूद। 

चिंदी इछ = चितवी हुई इच्छा। 

पुजाए = पूरी करता है।

स्रुति = श्रुति, वेद। 

गावहि = गाते हैं। 

करते = कर्तार के। 

सिध = सिद्ध, योग साधना में मुहारत हासिल किए हुए जोगी। 

साधिक = साधना करने वाले। 

मुनि जन = सारे मुनी लोग। 

क्रिपानिधि = दया का खजाना।

💫💫💫💫💫

अर्थ: हे भाई! तलाश करते-करते मैंने हरि-प्रभु का वह ठिकाना ढूँढ लिया है जो कभी भी डोलता नहीं। जब मैंने देखा कि जगत के सारे पदार्थ नाशवान हैं, तब मैंने प्रभु के सुंदर चरणों में अपना मन जोड़ लिया। हे भाई ! परमात्मा कभी नाश होने वाला नहीं, मैं तो उसकी दासी बन गई हूँ, वह कभी जनम-मरण के चक्कर में नहीं पड़ता। दुनिया के बड़े से बड़े प्रसिद्ध पदार्थ धर्म अर्थ काम आदिक सारे ही उस प्रभु में मौजूद हैं, वह प्रभु जीव के मन में चितवी हरेक कामना पूरी कर देता है।

हे भाई! काफी पुरातन समय से ही प्राचीन धर्म पुस्तकें स्मृतियाँ-वेद आदिक उस कर्तार के गुण गाते आ रहे हैं। जोग-साधना में सिद्ध योगी, योग साधना करने वाले जोगी, सारे ऋषि-मुनि उसी का नाम स्मरण करते आ रहे हैं। हे नानक! वह मालिक-प्रभु कृपा का खजाना है, मनुष्य बड़े भाग्यों से उसकी शरण पड़ता है, उसकी महिमा करता है।४।१।११।

🌹🌹🌹🌹🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖ਼ਾਲਸਾ !!

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹਿ !!

🌹🚩🚩🚩🌹